می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه ی خویش
بخدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه ی خویش

می برم تا که در آن نقطه ی دور
شستشویش دهم از رنگ گناه
شستشویش دهم ار لکه ی عشق
زین همه خواهش بی جا وتباه

می برم تا ز تو دورش سازم
زتو ای جلوه ی امید محال
می برم زنده به گورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال

ناله میلرزد ,می رقصد اشک
آه, بگذار که بگریزم من
ازتو, ای چشمه ی جوشان گناه
شاید آن به , که بپرهیزم من

بخدا غنچه ی شادی بودم
دست عشق آمد و از شاخم چید
شعله ی آه شدم, صد افسوس
که لبم باز بر آن لب نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست
می روم, خنده به لب , خونین دل
می روم, ازدل من دست بدار
ای امید عبث بی حاصل

چند سالی بود در این موقع ها شبها از تلویزیون برنامه طنز پخش میشد ولی امسال خبری ازش نیست .
قبول دارم بعضی از طنز ها کلیشه شده بود و از نظر داستان و کارگردانی ضعیف بود ولی گاهی اوقات باعث می شد بعد از مدتها بخندی.
شبکه 1 که برنامه هایش بیشتر در راستای هفته دفاع مقدس , هفته بسیج , هفته سپاه و پاسدار و   ارتش و اقدامات دولت نهم می باشد. شبکه 2 هم تاحالا چیزی ازش ندیدم و یک سریال خوب داشت که تمام شد شبکه 3 هم که اگر پخش مستقیم و برنامه 90 را نداشت یکی از مزخرفترین شبکه ها بود و شبکه خبر هم بیشتر خبرهایش از فلسطین و عراق و بحران اقتصادی غرب و بدبخت نشان دادن امریکا می باشد بهترین برنامه ای که می شود در این روزها پیدا کرد برنامه دوقدم مانده به صبح با اجرای بسیار زیبای صالح اعلا می باشد.

مدت طولانی می باشد که سریال پرستاران از شبکه یک سیما پخش می شود و علاقه مندان زیادی هم دارد. آنچه که موجب شد من این پست را به این سریال اختصاص بدهم روابط بین افراد در آن می باشد.

در آن بیمارستان نظم حکم فرما می باشد هرکس وظیفه خود را انجام میدهد افراد بیشتر در مقابل یکدیگر حرف می زنند تا در پشت سر یکشرایطی که در بیرون از بیمارستان دارند به داخل بیمارستان وارد نمی شود و همه از احترام خاصی برخوردارند.

اگر می خواهید این سریال زیبا را کامل و دقیق دنبال کنید به www.australiantelevision.net مراجعه کنید . در این سایت داستان ها همراه با عکس موجود می باشد. وقتی داستانها را می خوانید متوجه می شوید در بعضی از مواقع داستان ها در تلویزیون ما تغییر کرده مثل قسمتی که در هر هفته پیش پخش شد آن زن اصلا انگشت پای شوهرش را قطع نکرده , جایی را قطع کرده بود که همسرش نتواند دوباره ازدواج کند.

نکته جالب توجه برای من رابطه شارلوت و وینسنت می باشد که در تلویزیون ما اصلا به آن اشاره نکرده.

شارلوت و وینسنت زن و شوهر بودند و از هم جدا شدند.علت جدایی هم این بوه که شارلوت همجنسگرا می شود. وینسنت خیلی سعی میکند که او را از این کار صرف نظر کند ولی شارلوت با علاقه ای هم که به وینسنت داشته حاضر نمی شود که این کار را رها کند و آنها با توافق یکدیگر از هم جدا می شوند.

نکته در اینجا می باشد که آنها در کنار همدیگر بدون اینکه مشکلی داشته باشند و هم اینکه مشکلی برایشان به وجود بیاید مشغول کار هستند. در قسمتهای پیشین دیدیم که وقتی برای وینسنت مشکلی پیش آمده بود شارلوت تمام تلاشش را برای حل آن کرد و تنها کسی بود که به همراه او به دادگاه رفت . شارلوت و وینسنت در بین همکاران خود دارای احترام هستند هیچ کس در مورد زندگی و ارتباطشون حرف نمی زند یعنی خبری از پچ پچهای معروف خودمان نیست و هیچ کس در مورد آنها قضاوت نمی کند.

به نظر شما اگر این فیلم ایرانی بود نویسنده ارتباط آنها را چطور می نوشت؟

البته فیلم ها ناشی از فرهنگ آن جامعه می باشد.

هر وقت اخبار را گوش میدهم نمی شود خبری از همایشی که در کشورمان انجام شده ندهد, فکر نمی کنم در هیچ کشوری به اندازه کشور ما در آن همایش, بزرگداشت و یادواره و ... انجام بشود!. حداقل یکبار هم ,همایشی در موردنتایج این گردهمایی ها برگزار کنند تا افرادی مثل من فکر نکنند سران ما فقط می توانند افراد جمع کنند خوب حرف بزنند خوب پذیرایی کنند و خوب بودجه مملکت را خرج کنند. یکی از عجیب ترین گردهمایی هایی که در سالن همایش صدا و سیما انجام شد مراسم تجلیل از قهرمانان المپیک و پاراالمپیک با حضور رئیس جمهور بود که ایشون به حمایت ورزشکاران پرداخت و گفت خودتون بروید زیر یک وزنه و ببینید که یک من ماست چقدر کره داردو برنامه سازان ورزشی باید انتقادهای سازننده داشته باشند.

 من تا حدودی فهمیدم یک من ماست چقدر کره دارد برای همین در المپیک لندن چون دیگر ساعی هم نیست اصلا منتظر مدال نیستم.

 خدا را شکر که ایران مانند کشوری مثل چین امریکا روسیه ایتالیا  و دیگر کشورهای موفق در المپیک نبودیم , و گرنه تمام بودجه صرف تقدیر و تشکر از قهرمانان ملی میشد .

عشق نیز مانند تمام چیزهای دیگر این جهان بدون دست کم مقداری شیمی و فیزیک نمیتواند وجود داشته باشد. همانطور که یک بار دانشمندی با بد گمانی گفته بود، پیکان های کیوپید، خدای عشق، چنانچه ابتدا به ماده شیمیایی با نام غیررومانتیک و نه چندان خیال انگیز فنیل اتیل آمین آغشته نمی شد، هرگز موثر واقع نمی شد. بدون اکسی توسین نیز واکنش های بدن انسان هرگز به خلق تراژدی هایی همچون رمئو وژولیت نمی انجامید.

نور اپی نفرین ( عامل تمرکز روی معشوق )

ممکن است کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین ( norepinephrine ) و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیر ند روابطشان را مداوم تجدید کنند. از انجام بعضی فعالیت های پرتنش نظیر سقوط آزاد از هواپیما پیش از بازکردن چتر نجات یا با خوردن شکلات نیز می توان مقداری PEA دریافت کرد. شاید به همین دلیل باشد که شکلات هدیه مناسبی برای روز والنتایان ( روز عشاق ) به شمار می آید. یکی از موادی که همراه PEA آزاد میشود ماده شیمیایی عصبی دوپامین ( dopamine ) است. پژوهشی که چندی پیش در دانشگاه ایموری انجام شد نشان می دهد که ول های ماده ( نوعی جونده کوچک ) در پاسخ به ازاد شدن دوپامین در مغزشان جفت خویش را انتخاب می کنند. وقتی در حضور یک ول نر به آنها دوپامین تزریق می شود، بعدا در میان جمعی از نرها فقط اورا انتخاب خواهد کرد.

 دوپامین ( آتش افروز عشق و عامل شیفتگی )

به سراغ من اگر می آیید,
پشت هیچستانم.
پشت هیچستان جایی است.
پشت هیچستان رگ های هوا,پر قاصدهایی است.
که خبر می آرند, از گل وا شده ای دورترین بوته ی خاک.
روی شن ها هم ,نقش های سم اسبان سواران ظریفی ست که صبح
به سر تپه ی مرعاج شقایق رفتند.
پشت هیچستانم, چتر خواهش باز است:
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود,
زنگ باران به صدا می آید.
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی , سایه ی نارونی تا ابدیت جاری است.
به سراغ من اگر می ایید,
نرم و آهسته بیایید, مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من.

 خوشا به حال سهراب که اینقدر همه چیز را زیبا می دید, اگر دوست دارید سهراب را بیشتر بشناسید بیوگرافی اوا را که به قلم خودش نوشته شده و توسط خواهرش پریدخت سپهری در کتاب هنوز در سفرم(مجموع ای از نامه ها و شعر های منتشر نشده سهراب)
به چاپ رسیده را بخوانید.

من کاشی ام اما در قم متولد شده ام . شناسنامه ام درست نیست. مادرم می داند که من روز چهاردهم مهر(6اکتبر) به دنیا آمده ام . درست سر ساعت 12. مادرم صدای اذان را می شنیده است. در قم زیاد نمانده ایم. به گلپایگان و خوانسار رفته ایم. بعد به سرزمین پدری. من کودکی رنگینی داشته ام.دوران خردسالی من در محاصره ترس و شیفتگی بود. میان جهشهای پاک و قصه های ترسناک نوسان داشت. با عمو و اجداد پدری در یک خانه زندگی می کردیم و خانه بزرگ بود. باغ بود همه جور درخت داشت.برای یاد گرفتن وسعت خوبی بود.زمین را بیل می زدیم.چیز می کاشتیم . پیوند می زدیم و هرس می کردیم. در این خانه پدر و عمو ها خشت می زدند.بنایی می کردند به ریخته گری و لحیم کاری می پرداختند. چرخه خیاطی و دوچرخه تعمیر می کردند. تار می ساختند. به کفاشی دست می زدند . در عکاسی ذوق خود می آزمودند.قاب منبت درست می کردند.نجاری و خراطی پیش می گرفتند.کلاه می دوختند باصدف دگمه و گوشواره می ساختند.
کوچک بودم که پدرم بیمار شدوتا پایان زندگی بیمار ماند.پدرم تلگرافچی بود.در طراحی دست داشت.خوش خط بود.تار می نواخت.او مرا به نقاشی عادت داد.الفبای تلگراف(مورس)را به من آموخت.در چنان خانه ای خیلی چیزها می شد یادگرفت.

ادامه مطلب...

یکی از زیباترین خلقتهای خداوند گل می باشد که هم خود زیباست و هم باعث زیبایی محیط اطرافش می شود و هم می تواند زیباترین هدیه ای باشد که آن را گرفته باشی و یا آن را به کسی داده باشی.

گل بهترین و زیباترین هدیه ای هست که به وسیله آن می توان تمام احساس ,محبت ,عشق و دوستی خود را تقدیم به او کنی و یا تمام آنها رادریافت کنی.

اولین شاخه گل را از چه کسی دریافت کردی و یا به چه کسی دادی ؟ اصلا تا به حال گل هدیه گرفته ای و یا آن را به کسی داده ای؟!

 این شاخه گلهای زیبا تقدیم به تمام دوستان